Πέμπτη 8 Νοεμβρίου 2012

Τὸ μάθημα τῶν θρησκευτικῶν



᾿Εδῶ ὁ κόσμος καίγεται καὶ οἱ δεσποτᾶδες παίζουν τὸ ...θρησκευτικό τους, μοῦ φαίνεται. Ἔχουν λύσει ὅλα τὰ ἄλλα προβλήματα τῆς ἐκκλησίας τους, καὶ τῆς ἑλληνικῆς κοινωνίας βέβαια, καὶ ἐκεῖνο ποὺ τοὺς ἀπασχολεῖ εἶναι τὸ μάθημα τῶν θρησκευτικῶν στὰ σχολεῖα τοῦ ἑλληνικοῦ κράτους.  Αὐτὸ ἔδειξαν ὅτι τοὺς καίει στὴν πρόσφατη σύνοδο τῆς «᾿Εκκλησίας τῆς ῾Ελλάδος» γιὰ τὸν μῆνα Νοέμβριο. Καὶ ἔβγαλαν ἀνακοίνωσι στὸν κόσμο, ποὺ τὸ περιεχόμενό της ὅμως ἀπευθύνεται στὸ κράτος, γιὰ νὰ ζητήσουν, τί νομίζετε;

1) ῾Η ὀνομασία τοῦ μαθήματος νὰ παραμείνῃ «θρησκευτικά».

2) Νὰ εἶναι ὑποχρεωτικὸ τὸ μάθημα γιὰ ὅλους τοὺς μαθητές, καὶ φυσικὰ νὰ βαθμολογῆται.

3) Νὰ διδάσκεται 2 ὧρες τὴν ἑβδομάδα στὴν Γ΄ λυκείου!

4) Οἱ καθηγητὲς θρησκευτικῶν νὰ διορίζωνται μόνο μὲ σύμφωνη γνώμη τοῦ τοπικοῦ δεσπότη (ἀλλὰ φυσικὰ νὰ πληρώνωνται ἀπὸ τὸ κράτος)!

Κι ὅταν τὰ διάβασα αὐτά, ἀναφώνησα: «Θεὸς φυλάξοι»!

Οἱ ἄνθρωποι βρίσκονται κυριολεκτικῶς ἐκτὸς τόπου καὶ χρόνου. Ἔχουν μπερδέψει τὰ μπούτια τους, μοῦ φαίνεται, καὶ δὲν ξέρουν τί τοὺς γίνεται. Τέτοια ὥρα, τέτοια λόγια!  Καὶ σχολιάζω τὰ ἀνωτέρω,

1) Πρῶτ᾿ ἀπ᾿ ὅλα, ἀφοῦ θέλουν τὸ μάθημα νὰ συνεχίσῃ νὰ ὀνομάζεται θρησκευτικά, ὁμολογοῦν ἐπισήμως ὅτι ὁ χριστιανισμὸς εἶναι θρησκεία. Αὐτοὶ ξέρουν. Εἶναι οἱ «καθ᾿ ὕλην» ἁρμόδιοι. Καὶ ἐδῶ ποὺ τὰ λέμε, πάντοτε τὸ ὡμολογοῦσαν καὶ τὸ ὁμολογοῦν ὅτι εἶναι θρησκεία. Τώρα ἦταν ἀπ᾿ τὴν ἀρχὴ ὁ χριστιανισμὸς θρησκεία; δὲν ἦταν καὶ αὐτοὶ τὸν κατάντησαν ἔτσι; δὲν τὸ ξέρω. Πάντως σήμερα εἶναι καὶ παραεῖναι θρησκεία· ἡ σοῦπερ θρησκεία μάλιστα.

2) Γιατί τὰ θρησκευτικὰ νὰ εἶναι ὑποχρεωτικὸ μάθημα; Τὸν Χριστὸ τὸν ῥώτησαν ἂν τὸ θέλει αὐτό; Διότι ὅπως μοῦ εἶπαν κάποιοι φίλοι μου, ἐκεῖνος ἄλλα διδάσκει στὸ εὐαγγέλιό του. ῾Ο Χριστὸς δὲν εἶπε «῞Οστις θέλει ὀπίσω μου ἀκολουθεῖν»; Δηλαδὴ ὅποιος δὲν θέλει, ἂς μὴ μὲ ἀκολουθήσῃ. Καὶ δὲν εἶπε πάλι στοὺς μαθητές του· «Νὰ κηρύττετε τὸ εὐαγγέλιό μου μόνο σὲ ὅσους θέλουν νὰ σᾶς ἀκούσουν. Κι ὅποιοι δὲν σᾶς θέλουν καὶ δὲν σᾶς δέχονται, τότε κι ἐσεῖς νὰ φεύγετε ἀμέσως μακριά τους καὶ φεύγοντας νὰ τινάζετε ἀκόμη καὶ τὴν σκόνη τοῦ τόπου τους ἀπὸ τὰ παπούτσια σας»; Αὐτὰ πῶς συμβιβάζονται μὲ τὴν ἀπαίτησι τῶν σημερινῶν χριστιανῶν νὰ εἶναι ὑποχρεωτικὸ τὸ μάθημα τῶν θρησκευτικῶν; Ἄλλα λέει ὁ ἀρχηγός τους καὶ ἄλλα αὐτοί; Βρὲ μπᾶς καὶ μᾶς κοροϊδεύουν;

3) Καὶ γιατί νὰ διδάσκεται καὶ μάλιστα 2 ὧρες τὴν ἑβδομάδα στὴν Γ΄ λυκείου; Τόσες ὧρες θρησκευτικῶν ἀπὸ τὸ δημοτικό, τόση προπαγάνδα καὶ τόση θρησκευτικὴ «διαφώτιση» ὅλα τὰ προηγούμενα χρόνια δὲν ἀρκοῦν; Πρέπει τὰ καημένα τὰ παιδιὰ τῆς γ΄ λυκείου, ποὺ βρίσκονται σὲ μιὰ κρίσιμη ἡλικία, φορτωμένα μαθήματα, μὲ τὸ ἄγχος τῶν πανελλαδικῶν, μὲ τὰ φροντιστήρια, μὲ τὸ βεβαρημένο πρόγραμμα, ποὺ κυριολεκτικὰ παλεύουν γιὰ τὸ μέλλον τους, πρέπει, λέω, αὐτὰ τὰ κακόμοιρα παιδιὰ νὰ ἀκοῦνε τὶς βλακεῖες τοῦ κάθε θρησκευτικοῦ; Ἢ μήπως δὲν τὸ ξέρουν ὅτι οἱ περισσότεροι καθηγητὲς θρησκευτικῶν εἶναι προβληματικοὶ καὶ βλαμμένοι καὶ χρειάζονται ἐπειγόντως ψυχίατρο; Ἄλλος μιλάει στὰ παιδιὰ γιὰ τὶς ἐρωμένες του, ἄλλος γιὰ τὰ ταξίδια του στὸν κόσμο, ἄλλος γιὰ πολιτική, ἄλλος μιλάει ἐναντίον τῶν παπάδων (σ᾿ αὐτὸ ἐγὼ δὲν ἔχω ἀντίρρησι), ἄλλος τοὺς κάνει κοινωνιολογία ἢ ψυχολογία, ἄλλος κάνει καμάκι στὰ κορίτσια, ἄλλη («θρησκευτικοῦ» κι αὐτὴ) μὲ σοῦπερ κοντὴ φούστα μέσα στὴν τάξι κάθεται στὴν ἕδρα καὶ ἀνοίγει τὰ πόδια της καὶ φαίνεται τὸ βρακί της (ἂν τὸ φοράῃ κι αὐτό), καὶ ἄλλοι κάνουν ὁτιδήποτε ἄλλο ἐκτὸς ἀπὸ τὸ μάθημα γιὰ τὸ ὁποῖο πληρώνονται.  Δὲν τὰ ξέρουν αὐτὰ οἱ δεσποτᾶδες; Πρῶτοι αὐτοὶ θὰ ἔπρεπε νὰ ζητήσουν ἀπόσυρσι τοῦ μαθήματος, ἂν θέλουν πράγματι νὰ σώσουν τὸ κῦρος τῆς χριστιανικῆς διδασκαλίας· κάτι γιὰ τὸ ὁποῖο πολὺ ἀμφιβάλλω.

4) Νὰ διορίζωνται, λέει, οἱ καθηγητὲς θρησκευτικῶν μὲ τὴ σύμφωνη γνώμη τοῦ τοπικοῦ δεσπότη. Καὶ δὲ μοῦ λέτε, «ἅγιοι πατέρες», μὲ τί ἀντάλλαγμα θὰ δίνῃ ὁ κάθε δεσπότης τὴ σύμφωνη γνώμη του; Νὰ μὴν ἔχουμε πάλι τὰ ἴδια σὰν ἐκεῖνες τὶς περιπτώσεις κάποιων συναδέλφων σας, ὄνομα καὶ μὴ χωριό, ποὺ κατὰ τὸ παρελθὸν (πρόσφατο καὶ ἀπώτερο) ζητοῦσαν ἀπὸ τοὺς ὑποψήφιους κληρικοὺς νὰ τοὺς «δοκιμάσουν» πρῶτα ἰδιαιτέρως, ἔστω γιὰ μία φορὰ μόνο, γιατὶ ἀλλιῶς χειροτονία δὲν εἶχε!

᾿Εγὼ πάντως θὰ συμφωνήσω μὲ τοὺς δεσποτᾶδες ὅτι χρειάζεται ὁπωσδήποτε καὶ ἡ σύμφωνη γνώμη τους γιὰ νὰ διωρίζωνται οἱ καθηγητὲς θρησκευτικῶν. Καὶ θὰ προχωρήσω καὶ ἕνα βῆμα παραπέρα. Νὰ διορίζωνται ἀποκλειστικὰ ἀπὸ τοὺς δεσποτᾶδες καὶ ἀπὸ τοὺς παπᾶδες καὶ ὄχι ἀπὸ τὸ κράτος.  ᾿Αλλὰ μὲ μιὰ προϋπόθεσι· οἱ καθηγητὲς θρησκευτικῶν νὰ διωρίζωνται ἀπὸ τὴν ἐκκλησία, γιὰ τὴν ἐκκλησία, καὶ μόνο μέσα στὴν ἐκκλησία· ἀκριβῶς ὅπως καὶ οἱ νεωκόροι.

Ἂν εἶπε μιὰ σωστὴ κουβέντα ὁ Μάρξ, αὐτὴ ἦταν ἡ φράσι του «ἡ θρησκεία εἶναι τὸ ὄπιο τοῦ λαοῦ».  

Τὸ μάθημα τῶν θρησκευτικῶν πρέπει νὰ φύγῃ ἀμέσως ἀπ᾿ ὅλα τὰ σχολεῖα.  ῾Η κάθε θρησκεία καὶ ἡ κάθε ἐκκλησία νὰ κάνῃ τὸ μάθημα τῶν θρησκευτικῶν της στοὺς ὀπαδούς της καὶ νὰ πληρώνῃ καὶ τοὺς εἰδικοὺς καθηγητές της. Τὸ κράτος δὲν ἔχει καμμιὰ δουλειὰ νὰ ἀνακατεύεται μὲ τὶς θρησκεῖες καὶ νὰ πληρώνῃ τοὺς θρησκευτικοὺς λειτουργοὺς καὶ τοὺς ἄλλους παρατρεχάμενους. Αὐτὰ τὰ παλαβὰ γίνονται μόνο στὴν ῾Ελλάδα ποὺ βρίσκεται μάλιστα ὑπὸ πτώχευσι.

Πρέπει ἐπίσης νὰ σταματήσουν τὰ κρατικὰ πανεπιστήμια νὰ ἔχουν θεολογικὲς σχολές.  Καὶ φυσικὰ τὸ κράτος πρέπει νὰ πετάξῃ ἀπὸ πάνω του κάθε ἐκκλησιαστικὴ ἐκπαίδευσι, ἐκκλησιαστικὰ γυμνάσια καὶ λύκεια, ἀνώτερες καὶ κατώτερες ἐκκλησιαστικὲς σχολές, καὶ ἄλλα παρόμοια. Τέτοιες σχολὲς ἂς ἔχῃ ἡ ἐκκλησία, οἱ μητροπόλεις, τὰ μοναστήρια, οἱ ἐν ῾Ελλάδι καθολικοὶ καὶ προτεστάντες, ἄλλες γνωστὲς καὶ ἐπιτρεπόμενες θρησκεῖες, καὶ ὅποιος ἄλλος ἰδιώτης θέλει καὶ ἔχει κολλέγιο ἢ πανεπιστήμιο ἢ ἰδιωτικὴ σχολή.  Ὄχι ποτὲ τὸ κράτος. Δὲν εἶναι δουλειά του.  Γιὰ τὴν ἐπιστημονικὴ γνῶσι ἀρκοῦν τὰ τμήματα βυζαντινῶν σπουδῶν τῶν φιλολογικῶν σχολῶν, καὶ τὰ ἀντίστοιχα μαθήματα τῆς ἱστορίας καὶ τῆς ἀρχαιολογίας καὶ πιθανῶν ἄλλων σχετικῶν ἐπιστημῶν καὶ τεχνῶν.

Συμπέρασμα (ὅπως τὸ «ἠθικὸν δίδαγμα» στὰ μαθήματα τοῦ κατηχητικοῦ): Τὸ μάθημα τῶν θρησκευτικῶν νὰ καταργηθῇ ἐπιτόπου ἀπὸ ὅλες τὶς βαθμίδες τῆς δημόσιας ἐκπαίδευσης, καθὼς καὶ κάθε εἴδους θρησκευτικὲς ἐκκλησιαστικὲς καὶ θεολογικὲς σχολές.